بررسی کانی شناسی، دگرسانی و ژنز کانسار آهن سنگان خراسان در ناحیه دردوی

کانسار سنگ آهن سنگان در فاصله 308 کیلومتری جنوب شرقی مشهد و 18 کیلومتری شمال شرقی سنگان در استان خراسان رضوی قرار دارد . این کانسار شامل آنومالی های غربی ، مرکزی، شرقی می باشد و درزون ساختاری شرق ایران قراردارد. کانسار ناحیه دردوی در آنومالی های مرکزی قراردارد. سنگ شناسی منطقه دردوی بطورعمده شامل سنگ های رسوبی، دگرگونی و آذرین می باشد که ازمهترین آنها می توان به شیل ها و سیلتستون ها ، کربنات ها و آهک ها، خانواده گرانیت ها ، توف ها، اسلیت ، هورنفلس ، مرمر، و ... را نام برد . ازدیدگاه چینه شناسی قدیمی ترین رسوبات متعلق به دوره پرکامبرین و جوانترین سنگ ها و رسوبات متعلق به نهشته های آبرفتی دوران چهارم می باشد . ساختار اصلی منطقه را چین خوردگی ها و شکستگی ها تشکیل می دهد . این شکستگی ها مناسب ترین گذرگاه برای عبور محلول های کانه دار ازژفا به سمت بالا می باشد .کانی شناسی کانسار آهن دردوی نسبتاً ساده است و مهمترین کانه این کانسار مگنتیت می باشد که کانه هائی نظیر پیریت، مارکاسیت، هماتیت، گوتیت و... آن ها را همراهی می کند . کوارتز، کلسیت و دولومیت مهمترین باطله ها و آپاتیت ناخالصی های این کانسار را تشکیل می دهد. بافت چیره دراین کانسار بافت مارتیتیزاسیون martitization است درجه مارتیتیزاسیون و درصد کانی های سولفوری با افزایش عمق تغییر می کند بطوریکه هرچه به اعماق می رویم کانی های سولفوری زیاد و مارتیتیزاسیون محو می شود . ازبافت های دیگر می توان به بافت های پورفیری، نماتوبلاست و ... اشاره کرد . کلیه اشکال ، بافت ها و مشخصات کانی های موجود در منطقه پیدایش کانسنگ براثر فرآیند اسکارن زایی را ثابت می کند. این اسکارن زائی با روند شمال غرب – جنوب شرق ، براثرنفوذ گرانیت های سرنوسر و برمانی درداخل آهک ها ایجاد شده است. دگرسانی ها در این کانسار با گسترش و شدت نسبتاً زیاد شامل پروپیلیتیک ، فیلیک، آرژیلیک، اسکارنی، پیریتی، گوتیتی، اپیدوتی، لیمونیتی، و درنهایت سیلیسی می باشد که دراین میان پروپیلیتیک، آرژیلیک و فیلیک درتشکیل ذخیره اهمیت بیشتری دارند.