طبیعت در اشعار ابوالقاسم الشابی

ابوالقاسم شابی شاعرطبیعت است واشعاری که او درباره طبیعت سروده است به نوعی بیانگراحوالات درونی انسان به ویژه حالات درونی خود شاعر است که دیدگاه های فلسفی او را دراین زمینه به طور کامل مشاهده کرد.اشعار او که برگرفته ازمکتب رمانتیک است،انسان را به ماوراء زندگی سوق می دهد واین نوع زندگی رابا پناه گرفتن دردامن پاک طبیعت متصور می شود ،زیرا هرگاه انسان به طبیعت پناه می برد گویی به اصل خویش باز گشته است ودر آنجاست که انسان به آرامش می رسد.طبیعت گرایی دراشعارشابی به اوج خود می رسد وشاید اورا سرآمد شاعران طبیعت گرا پیرو مکتب رمانتیک درعصر معاصر عرب دانست،که مظاهر طبیعت راباتصاویر آن بااستادی تمام به کار گرفته است

کلیدواژه ها:

ابوالقاسم الشابی ، طبیعت ، مکتب رمانتیک ، وصف