شناخت پتانسیل های گردشگری و آسایش اقلیمی و نقش آن در توسعه پایدار مناطق خشک ونیمه خشک(نمونه موردی: استان یزد)

توسعه پایدار فرآیندی است که طی آن مردم یک کشور نیاز های خود را برطرف نموده و زندگی خود را ارتقاء می بخشند. بنا براین توسعه را زمانی پایدار می خوانیم که مخرب نباشد و برای آیندگان امکان حفظ منابع طبیعی اعم از آب، آب و هوا، خاک، منابع گیاهی و جانوری فراهم باشد. صنعت گردشگری یکی از بخش های مهم اقتصاد یک کشور است که متاثر از آب هوا است. آب و هوا نه تنها بر عرضه، بلکه بر تقاضای خدمات توریستی تاثیرگذار بوده و در توسعه بخش گردشگری موثراست. در واقع یک اقلیم مناسب می تواند پاسخ های مناسب گردشگران را به همراه داشته باشد، وگردشگران نیز برنامه سفر خود را با توجه به شرایط اقلیمی و جوی مقصد مورد نظر طرح ریزی می کنند. در این بررسی پتانسیل های توریستی و آسایش اقلیمی استان یزد با استفاده از سه روشET و Cp ،TCI ارزیابی شد. بدین منظور از متغیرهای اقلیمی نظیر میانگین دمای حداکثر، حد اقل و متوسط ماهانه متوسط رطوبت نسبی و حداکثر و حداقل آن و متوسط سرعت باد هر ماه از بانک آمار اطلاعات سازمان هواشناسی ایستگاه های یزد، طبس و ابرکوه در طی سی سال ( 1976 تا 2006 ) استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت

کلیدواژه ها:

آسایش اقلیمی ، توسعه پایدار ، گردشگری ، استان یزد