بررسی واکنش آفتابگردان به عناصر غذایی در گنبد

آفتابگردان به علت سازگاری با شرایط اقلیمی کشور، مقاوم بودن به خشکی و همچنین دارا بودن دوره رشد کوتاه ( 110-5 روز) و در نتیجه امکان کشت آن به عنوان محصول دوم بعد از گندم و جودارای اهمیت زیادی برای تحقیق می باشد از آنجا که عناصر غذایی به عنوان یکی از اهرم های افزایش تولید محسوب می شوند، لذا در این تحقیق اثر عناصر ازت، فسفر، پتاسیم، منیزیم، و گوگرد و ریز مغذیها شامل روی، آهن و بر در افزایش عملکرد و بهبود کیفیت دانه آفتابگردان روغنی( رقم رکورد و گلشید ) مورد مطالعه قرار گرفت.این آزمایش دردو سال با 9 تیمار کودی NP)عرف زارعین (شاهد 2-NP+Sو3- KFe NPKMg + Zn- 5 NPK + Mg - 4 NP +-8 NPKMg + B-7 NPKMg NPKMgZnFe + B-9 NPKMgZn + Fe بود) و 2 رقم ( گلشید و رکورد NV3تکرار در قالب طرح آماری کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در گنبداجرا شد . ازت از منبع اوره به میزان 100 فسفر از منبع سوپر فسفات تریپل به میزان 100 و پتاسیم از منبع سولفات پتاسیم به مقدار 1 کیلوگرم در هکتار و همچنین آهن از منبع سکو سترین ( 138 ) به مقدار 1 گوگرد به مقدار 500,سولفات منیزیم به میزان 75 کیلوگرم در هکتار مصرف گردید. محلول اشی سولفات روی با غلظت3 در هزار و محلول پاشی اسید بوریک به غلظت1/5در هزار در سه مرحله یک هفته قبل از گلدهی و با فاصله 15 روز انجام شد. پس از برداشت محصول ، عملکرد دانه، روغن ، پروتئین مورد تجزیه قرار گرفتند.تجزیه واریانس مرکب دوساله داده ها نیز نشان داد اثر سال بر قطر ساقه وعملکرد دانه معنی دار بود. اثر متقابل سال دررقم نیز برارتفاع بوته معنی داربود.اثرمتقابل سال×تیمار کودی برعملکرد دانه کاملاً معنی داربود

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، رقم ، عملکرد ، کود