تحلیل عاملی سازوکارهای توسعه فناورینانو در بخش کشاورزی ایران، به لحاظ اهمیت، در چارچوب نظام ملی نوآوری

درحال حاضر، فناوری نانو به عنوان یکی از اولویت های فناوری کشور محسوب می شود که در سیاست های کلی نظام و برنامه پنج ساله پنجم مورد تأکید قرار گرفته است و بخش کشاورزی از جمله مهم ترین عرصههایی است که استفاده از دستاوردهای فناوری نانو می تواند منافع زیادی رامتوجه این بخش نماید. این تحقیق با هدف ارزیابی مؤلفه های توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران در چارچوب نظام ملی نوآوری در بینکلیه مراکز تحقیقاتی مرتبط وزارت جهادکشاورزی انجام گرفت. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، پنج عامل با مقادیر ویژه بالاتر از یک، استخراج شدند و متغیرهای مرتبط با میزان مناسبت سازوکارهای توسعه فناوری نانو، بر اساس بار عاملی و پس از چرخش عاملی متعامد به روش واریماکس دستهبندی شدند. عوامل مورد ارزیابی به میزان 67/66درصد از کل واریانس را تبیین کردند. با توجه به مقدار ویژه عوامل استخراج شده، عامل اطلاع رسانی سیاستی با مقدار واریانس 21/18بیشترین سهم را در تبیین متغیرها داشت. پس از آن، عامل آموزشی ، عامل تامین مالی و عامل زیر ساختی و قانونی به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند

کلیدواژه ها:

آموزش ، نانوتکنولوژی ، تحلیل عاملی ، نوآوری