بررسی صنعت گردشگری روستایی در راستای توسعه پایدار مطالعه موردی حوزه آبخیز طالقان

گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال حاضر، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است، افزون بر این بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند .در این راستاگردشگری روستایی نیز جزئی از صنعت گردشگری به حسا ب می آید که می تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیتهاو محدودیتهای گردشگری روستایی، نقش مؤثری در توسعه این مناطق و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی برعهده داشته باشد، از این رو در اینجا سؤال این است که پتانسیلها و محدودیتهای توسعه گردشگری روستایی کدام است؟ به این منظور مقالهحاضر با استفاده از مطالعات میدانی و تعیین نقاط ضعف، قدرت، فرصت ها و تهدیدها در منطقه طالقان پرداخته است. نتایج نشان داد کهمردم محلی از وضعیت موجود گردشگری در این منطقه به شدت ناراضی اند چرا که اثرات منفی آن در بخش های مختلف به علت عدم مدیریت صحیح و کارآمد و تنها حاکم بودن دبد اقتصادی به این مسئله و عدم توجه به مسائل اجتماعی و فرهنگی در این زمینه، بیشتر از اثرات مثبت آن بوده است. این مسئله نیازمند بازنگری و ارائه سیاست های مناسب در جهت رفع محدودیت ها و استفاده از مزیت هاینسبی موجود است.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه روستایی ، حوزه طالقان ، سیاست های مناسب