بررسی الگوی مکانی گونههای درختی و درختچهای زاگرس مرکزی با تابع k رایپلی

تعیین الگوی پراکنش مکانی و رابطه فضایی پایههای درختی با همسایهگان یک رویکرد کاربردی برای انتخاب بهترین رویکردهای حفاظتی و بهرهبرداری به منظور مدیریت پایدار منابع و کلید تفسیر روابط اکولوژیکی افراد مختلف یک جامعه گیاهی است. در این مطالعه در یکمحدوده 05 هکتاری از ذخیرهگاه جنگلی چهارطاق موقعیت مکانی تمام پایههای درختی و درختچهای با روش اندازهگیری فاصله و آزیموتبرداشت شد. به منظور تحلیل الگوی پراکنش مکانی نیز از تابع k رایپلی استفاده شد. نتایج نشان داد الگوی پراکنش گونه بلوط تا فاصله 530 متری، کیکم تا 550 متری، بید تا 550 متری، بادام تا 550 متری، ارس تا 560 متری، دافنه تا 550 متری، راناس تا 565 متری، زالزالک تا 570 متری، زبان گنجشک تا 500 متری، شن تا 550 متری، شیرخشت تا 550 متریو محلب تا 550 متری، کپهای و معنیداراست و در فواصل بیشاز مقادیر اشاره شده، الگوی مکانی پراکنده مشاهده میشود. البته گونه بنه تا فاصله 0 متری به صورت پراکنده و از 0 تا 500 متری به صورت کپهای و معنیدار ظاهر شد، گونه صنوبر نیز تا فاصله 590 متری الگوی پراکنده را نشان داد.

کلیدواژه ها:

الگوی پراکنش ، تابع k رایپلی ، آماربرداری صددرصد ، کپهای