بررسی ساختتونل زیرزمینی حکیم در پارک جنگلی چیتگر با نگاه بر اثرات زیستمحیطی و فیزیکی

لازمه حفظ محیط زیست شهری طراحی مناسب در ایجاد ساختمان ها و معابر درون شهری است. منطقه 22 یکی از مهمترین نواحی غرب تهران می باشد. در این پژوهش به بررسی و تحلیل اثرات پرژه تونل زیر زمینی حکیم و عبور آن از پارک جنگلی چیتگر منطقه 22 از دیدگاه زیست محیطی پرداخته شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد با توجه به حجم ترافیکی این منطقه، امتداد بزرگراه حکیم به سمت غرب امر اجتناب ناپذیر بوده که باعث آسایش روانی شهروندان، کاهش هزینههای اقتصادی، کاهش آلودگی هوا و حجم ترافیکی متوجه این منطقه میشود و از میان سناریوهای متصور توسعه، گزینه اجرای تقاطع همسطح نا ممکن بوده و ساخت پل نیز به علت تخریب جنگل و آسیب به چشم اندار نیز نامناسب بوده است و اجرای پروژه از درون پارک به صورت تونل زیرزمینی و مابقی به صورت روگذر بهترین طرح بوده و در طول مسیر با توجه به اهمیت درختان پارک جنگلی چیتگر به عنوان کمربند سبز جایی که اجبار به قطع درخت بوده، از روش علمی انتقال سبز به جای قطع درختان استفاده شده است

کلیدواژه ها:

پارک جنگلی چیتگر ، تونل حکیم ، انتقال سبز ، حفظ درختان