بررسی اثر عدم قطعیت پارامتر سازه ای به صورت جداگانه در عملکرد میراگر جرمی تنظیم شده یگانه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 435

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SECM02_382

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397

چکیده مقاله:

در این مقاله به بررسی اثر عدم قطعیت پارامتر سازه ای در عملکرد سیستم کنترل میراگر جرمی تنظیم شده یگانه پرداخته شده است. برای این منظور از قاب برشی با رفتار خطی تحت زلزله مصنوعی استفاده شده است. کلیه آنالیزها در محیط برنامه نویسی MATLAB انجام شده است. برای این پژوهش تاثیر پارامترهای سازهای چون جرم، میرایی و سختی در یک مرحله به طور جداگانه و در یک مرحله به صورت کلی در نظر گرفته شده است. در مقاله حاضر هدف تعیین میزان تاثیر پذیری عملکرد سیستم کنترل میراگر جرمی یگانه در شرایط عدم قطعیت جرم، میرایی و سختی است. نتایج حاصل از آنالیز مثال عددی نشانگر این نکته است که TMD سیستم کنترل حساس بوده و با تغییر در مشخصات سازه پاسخ به شکل قابل توجهی دچار پراکندگی می شود و عدم قطعیت موجود در سازه باعث ایجاد پراکندگی در همه ی انواع پاسخ ها شده است. لذا آنالیز یک سازه، بدون در نظر گرفتن شرایط عدم قطعیت باعث بوجود آمدن نتایجی خواهد شد که در واقعیت، وقوع آن نتایج فقط به صورت احتمال قابل پیش بینی می باشد و فرض یقین اندیشانه برای رفتار سازه، فاصله قابل توجهی با عملکرد واقعی سازه خواهد داشت. سیستم کنترل مورد نظر نسبت به K و M حساس تر می باشد و تغییری کوچک در مشخصات این پارامترها باعث عدم عملکرد مناسب سیستم کنترل شده و سیستم کنترل از حالت تنظیم خارج می شود. در مورد حالتی که پارامتر C به عنوان متغیر تصادفی در نظر گرفته شده است، عدم قطعیت در C اثر کمتری در تغییر پاسخ سازه ی کنترل شده دارد به طوری که میانگین انحراف معیار پاسخ ها در شرایط عدم قطعیت میرایی، جرم و سختی به ترتیب برابر 0.3%، 1.1% و 1.1% می باشد. در نهایت استفاده از TMD روشی مناسب برای کاهش پاسخ در شرایط عدم قطعیت همراه با کاهش پراکندگی پاسخ می باشد.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت ، سیستم کنترل غیر فعال ، TMD ، حساسیت ، ضریب پراکندگی

نویسندگان

جعفر رحمانی

گروه عمران، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران

یعقوب محمدی

دانشیار گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه محقق اردبیلی