بررسی عملکرد لرزه ای سازه ای کامپوزیت در زلزله های حوزه نزدیک گسل

از مباحث مهم در مورد رفتار سازه های کامپوزیت رفتار لرزه ای آنها و مهم تر از آن نحوه طراحی لرزه ای آنهاست. مزیت استفاده همزمان از دو ماده بتن و فولاد، در دهه های اخیر موجب گسترش روزافزون استفاده از اعضای سازه های کامپوزیت در سیستم های مقاوم در برابر بارهای جانبی شده است. از طرفی امروزه بنا به دلایل مختلف، ساخت سازه های بلند افزایش چشمگیری داشته است. لذا برای ساخت چنین سازه هایی استفاده از مصالح کامپوزیت روز به روز افزایش یافته است. یکی از حالت هایی که مکررا در سازه ها استفاده می شود استفاده از سیستم قاب بتنی و قاب فولادی بصورت همزمان در ارتفاع می باشد. یعنی در بعضی از سازه ها، تعدادی از طبقات بصورت بتنی و تعدادی بصورت فولادی ساخته می شود. از طرفی مطالعات نشان می دهد در سازه های واقع شده، در فواصل بیش از 15 کیلومتر از محل گسل تفاوت زیادی بین تغییر شکل نشبی حداکثر طبقات دیده نمی شود. اما در ناحیه نزدیک گسل تفاوت زیادی بین تغییر شکل نسبی حداکثر طبقات شکل دارد. در این مقاله برای بررسی عملکرد لرزه ای سازه های کامپوزیت، سازه هایی با تعداد طبقات مختلف بطوری که چند طبقه قاب بتنی و چند طبقه دیگر قاب فولادی است، در نرم افزار اجزای محدود مدل سازی شده است. نتایج نشان دهنده این است که، عملکرد سازه های کامپوزیت در ارتفاع نسبت بهم متفاوت است. یعنی در قاب های بتنی که در طبقات پایین قراردارند، مقدار اسیب پذیری بیشتر از سازه های فولادی است که در طبقات بالایی قرار دارند. براساس نتایج مشاهده مط گردد که، الگوی تغیر مکان در سازه های فولادی و بتنی نیز نسبت به م متفاوت است که این موضوع نشان دهنده تغییر در رفتار لرزه ای این سازه ها اسا. لذا در حالت کلی می توان گفت که استفاده از سیستم بتنی و فولادی در ارتفاع بعلت تغییر در رفتار بتن و فولاد، رفتار لرزه ای متفاوت و قابل ملاحظه ای نسبت بهم دارند.

کلیدواژه ها:

سازه کامپوزیت ، موقعیت گسل ، بررسی عددی ، sap2000