مقایسه روشهای مبتنی بر قابلیتهای سنجش از دور در مطالعه پیش نشانگرهای وقوع زلزله

تبعات و خسارات ناگوار زلزله موجب گردیده است تا بشر همواره به دنبال راهی برای پیشبینی این پدیده باشد و به این ترتیب با کسب آمادگیهای لازم برای مقابله با آن، خسارات ناشی از آن را کاهش دهد. حاصل این تلاشها کشف پیشنشانگرهای مختلفی برای زلزله میباشد که برخی از آنها مانند بررسی ابرهای زلزله، جنبه تجربی داشته و برخی دیگر همچون بررسی جابجایی سطح زمین با استفاده از تداخل سنجی راداری، بر مبنای فرضیات علمی بنا گردیدهاند. با توجه به مزایای تکنیکهای سنجش از دور از جمله پوشش وسیع، دوره بهنگامسازی کوتاه، قدرتهای تفکیک بالا و قابلیت پردازشهای آنی، تحقیقات گستردهای در زمینه استفاده از قابلیتهای موجود در این فنآوری به منظور پیش- بینی زلزله در حال انجام است. این مقاله به مقایسه روشهای مبتنی بر قابلیتهای سنجش از دور در مطالعه پیش نشانگرهای وقوع زلزله، شامل ابر زلزله، انومالی حرارتی، جابجایی پوسته زمین و انومالی یونسفری پرداخته است. برای این منظور، تئوریها و فرضیات مورد استفاده در هر یک از روشهای فوق معرفی گردیده و قابلیتهای سنجش از دور در ثبت دادههای مربوطه، تجزیه و تحلیل آنها و نتایج حاصله و همچنین مزایا، معایب و محدودیتهای موجود در هر یک از این روشها مورد بررسی قرار گرفته است.