تحلیل عدم قطعیت در مهندسی ژئوتکنیک با روش درخت منطقی

در تمام موضوعات مرتبط با علوم مهندسی، عدم قطعیت هایی وجود دارند که باید برای حصول نتایج قابل قبول به نحو مطلوب مورد ملاحظه قرار گیرند. این عدم قطعیت به خصوص در مهندسی ژئوتکنیک ملموس تر است که اغلب به علت خطاهای آزمایشگاهی، کمبود داده ها، عدم یکنواختی خصوصیات مصالح خاکی و بعضاً کمبود دانش کافی برای مدل کردن مساله ایجاد می شوند. یکی از راه های وارد کردن این عدم قطعیت ها استفاده از رو شهای آماری می باشد، که در این میان یکی از شناخته شد هترین و پرکاربردترین این رو شها، روش درخت منطقی است. از محاسن این روش علاوه بر ساده بودن می توان به احتمالاتی بودن نتایج اشاره کرد به نحوی که به طراح اجازه می دهد پروژه را برای هر میزان ریسک پذیری مورد نظر طراحی کند. در این مقاله ابتدا منشا عدم قطعیت های موجود در مهندسی ژئوتکنیک و چگونگی وارد کردن آنها در طراحی به طور خلاصه مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان یک مطالعه موردی برای دیوار حائلی واقع در شهر تبریز انجام شده و ضرایب اطمینان در برابر واژگونی و لغزش به صورت احتمالاتی بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت ، درخت منطقی ، مهندسی ژئوتکنیک ، دیوار حائل