شمعهای تراکمی و تأثیر آن در کاهش استعداد روانگرایی

غالب روشهای بهسازی خاک, بر مبنای تراکم درجای خاک میباشد, که از جمله این روشها استفاده از تکنیک شمعهای تراکمی است. یکی از اهداف مهم این تکنیک اصلاح خاک در زمینهای ماسهای اشباع, کاهش خطر روانگرایی و جلوگیری از افزایش فشار آب منفذی در لرزش ناشی از زلزله میباشد. در این مقاله با بهره گرفتن از روش المان محدود و همچنین نرمافزار PLAXIS اقدام به مدلسازی سیستم خاک و شمع جهت دستیابی به الگوی توزیع ذرات خاک اطراف شمع, ناشی از جابجایی حجم شمع کوبیده شده گردید. سپس با در نظر گرفتن الگوی بدست آمده برای جابجایی خاک اطراف شمع, تغییرات تراکم خاک در حد فاصل بین شمعهای کوبیده شده محاسبه گردید. جهت بررسی عملکرد این تکنیک در کاهش استعداد روانگرایی, بر اساس نتایج حاصل از مطالعات ژئوتکنیک در منطقهای مشخص، ابتدا پتانسیل روانگرایی لایههای مختلف خاک محل ارزیابی و سپس با در نظر گرفتن تأثیر شمع تراکمی بر تراکم خاک مورد مطالعه، استعداد روانگرایی لایههای خاک مورد بررسی مجدد قرار گرفته است. نتایج حاصل، نشانگر حذف و بعضاً کاهش محسوس احتمال روانگرایی در لایههای مستعد این پدیده میباشد.

کلیدواژه ها:

شمع تراکمی ، توزیع تراکم ، پتانسیل روانگرایی ، تراکم خاک ، PLAXIS