تا ثیر تفاوتهای ویرایش دوم و سوم آئین نامه 2800 در طراحی و نحوه ی بهسازی لرزه ای سازه های فولادی

با وقوع زلزله های تلخ اخیر ، واقف شدن بر برخی اجراهای ضعیف در ایران و بالا رفتن تجارب متخصصین و پیشرفت علم، تدوین ویرایش سوم آیین نامه 2800 ضروری می نمود. دراین مقاله مدلهای بسیاری از سازه های فولادی رایج ساخته شده )تا ارتفاع 40 متر( بر مبنای ویرایش دوم آئین نامه 2800 به کمک نرم افزارهای محاسباتی(ETABS وSAP) با دقت بالایی تهیه، و با مقایسه ی خروجی های تحلیل ، طراحی و ض وابط کنترل )مانند ، تغییرمکان نسبی طبقات(لزوم و نحوة بهسازی لرزه ای در این سازه ها بر اساس تفاوتهای ویرایش دوم و سوم آئین نامه بررسی شده ا ست. در نهایت می توان ضعف عمده را در سیستم سازه های با قاب خمشی معمولی، مهاربندهای برون محور به علت نامناسب بودن تیر پیوند و بطور مشخص تیرهای در راستای قاب خمشی وهمچنین ستونهای واقع در قاب خمشی ویا وصل به مهار بندهای برون محور مشاهده نمود . با توجه به صلبیت ب الای اغلب سازه های با مهار بند ، این نوع سازه ها ضوابط تغییر مکان سازه را تامین می کنند اما به لحاظ شکل پذیری از وضعیت مطلوبی برخوردارنیستند. لازم به ذکر است در این مقاله بررسی سازهای موجود که بر مبنای ویرایش دوم آئین نامه بصورت دست بالا طرح شده بودند مد نظ ر نبوده و مقایسه بر اساس اقتصا دی ترین طرح ایمن صورت گرفته است . درپایان با توجه به اختلافهای دو ویرایش آئین نامه 2800 و متناسب با علم بهسازی روز روش استفاده از دیوار برشی فولادی با استفاده از فولاد با مقاومت پائین برای بهسازی لرزه ای سازه های فولادی ، ارائه شده که این روش می توانند تا حد زیادی در کنترل تغییر مکان نسبی، افزایش شکل پذیری، اتلاف انرژی سازه ها و مقاوم سازی سازه های خصوصا بلند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، آئین نامه 2800 ، سازه های فولادی ، دیوار برشی فولادی