مقایسه آئین نامه ای رفتار ساختمانهای نا متقارن بر اساس سطوح عملکردی SST

اغلب ایین نامه های موجود مبتنی بر پاسخ خطی سازه می باشند و افزایش مقاومت انتقالی المان ها را در برابر پدیده پیچش توصیه می کنند روشهای طراحی موجود مبتنی بر بزرگی خروجی از مرکزیت سختی می باشد وجود این خروج ا زمرکزیت سختی منجر به اضافه کردن به مقاومت المانهایی می شود که انتظار می رود درناحیه غیرالاستیک رفتار مناسبی از خود نشان دهند ایین نامه ها به هیچ وجه پاسخ شکل پذیر پیچشی سازه به طور اشکار اشاره ای نکرده اند تعیین مقاومت المان ها معمولا مبتنی بر سختی الاستیک اجزا می باشد. بنابراین در ایین نامه های موجود تناقضی در محاسبات الاستیک وجوددارد. و انتظار رفتار شکل پذیر سازه تحت ا ثر حرکات انتقالی پیچشی در محدوده غیر الاستیک پیش بینی می شود.