چگونگی پاسخ جوانه زنی بذر و استقرار گیاهچه گراسهای پایا به پرایمینگ هورمونی بذر تحت شرایط دیم

جوانه زنی سبز شدن و استقرار موفق گراسهای پایا در عرصه منابع طبیعی یکی از اولین ضروریات در امر اصلاح و احیاء مراتع خشک و نیمه خشک می باشد . بدین منظور جهت بهبود جوانه زنی استقرار تاثیر پرایمینگ بذر شامل غلظتهای مختلف اسید جیبرلییک، سایتو کنین و آب مقطر برای مدت نگهداری 8 و 16 ساعت قبل از کاشت بر سه گونه گراس مرتعی Agropyron pectiniforme و Festuca arundinaceae و Festuca ovina در سال زراعی 88-1387 در شرایط دیم در ایستگاه سیساب بجنورد مورد مطالعه قرار گرفت. جهت بررسی جوانه زنی بذر زیر خاک کیسه های کوچک پارچه ای که در عمق 5cm خاک قرار داده شد استفاده گردید. آین آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و به مدت 5 ماه از آذر ماه دنبال گردید و در پایان ه رماه با خارج نمودن کیسه های از زیر خاک درصد جوانه زنی و اجزاء گیاهچه بررسی شد. همچنین جهت بررسی میزان سبز شدن و استقرار گیاهچه آزمایشی بصورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که در درصد جوانه زنی در گونه A.pectiniforme تیمار آب مقطر 16 ساعت نگهداری 25% و در گونه F.arundinaceae و F.ovina تیمار سایتوکنین 75 پی پی ام 8 ساعت نگهداری به ترتیب 69 و 26% بیشترین افزایش را نسبت به شاهد نشان دادند. همچنین نتایج آزمایش نشان داد که درصد جوانه زنی بذر در گونه A.pectiniforme تحت تاثیر تیامار آب مقطر 16 ساعت نگهداری تا 28% و در گونه های F.arundinaceae تیمار اسید جیبرلیک 20 پی پی ام 16 ساعت نگهداری تا دو برابر و گونه F.ovina با تیمارهای سیتوکنین 75 پی پی ام 8 ساعت نگهداری تا 36% افزایش نسبت به شاهد نشان داد. نتایج کلی نشان داد که پرایمینگ بذر باعث بهبود جوانه زنی بذور و همچنین استقرار گیاهچه در مزرعه تحت شرایط دیم نسبت به بذور شاهد نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ بذر ، جوانه زنی بذر ، سبز شدن و استقرار ، گراس های پایا