اثر کودهای بیولوژیکی و شیمیایی بر شاخص های رشدی گیاه قرنفل

به منظور بررسی تاثیر کود نیتروژن، ورمی کمپوست و کود بیولوژیک نیتروکسین بر شاخص های رشد و مراحل نموی گیاه قرنفل، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار در بهار 1396 ، در مرکز تولیدات گیاهی شهرداری مشهد اجرا شد. عامل اول آزمایش شامل کود نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزسپریلیوم) در دو سطح (تلقیح با بذر و عدم تلقیح)، عامل دوم ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، 1 و 5 درصد وزنی) عامل سوم کود شیمیایی نیتروژن در سه سطح (صفر، 5، 7/5 گرم به ازای کیلوگرم خاک)بودند. تیمار عدم کاربرد کود نیتروکسین، ورمی کمپوست و نیتروژن به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد کود ورمی کمپوست و نیتروکسین تاثیر مثبت و معنی داری بر تعداد و ماندگاری گل گیاه قرنفل داشته است به طوریکه با کاربرد ورمی کمپوست تعداد گل به میزان 12 درصد و ماندگاری گل به میزان 24 درصد افزایش یافت. همچنین تلقیح با کود بیولوژیک نیتروکسین باعث افزایش 44 درصدی تعداد گل و 27 درصدی ماندگاری گل شد. با کاربرد کود ورمی کمپوست طول دوره کاشت تا گلدهی افزایش یافت، به گونه ای که در تیمار کاربرد 5 درصد وزنی کود ورمی کمپوست به بالاترین میزان خود رسید اما کاربرد نیتروکسین بر روی طول دوره رشد تاثیر معنی داری نداشت. با توجه به نتایج اثر متقابل کاربرد کود نیتروژن، ورمی کمپوست و نیتروکسین مشاهده گردید که در اکثر صفات بالاترین مقادیر در بالاترین سطوح کاربرد کودها بدست آمد اما اختلاف معنی داری با تیمارهایی که سطوح بهینه از کودهای ورمی کمپوست و نیتروژن را همراه با تلقیح نیتروکسین دریافت کرده بودند مشاهده نگردید

کلیدواژه ها:

ارتفاع ، تعداد گل ، ماندگاری گل ، نیتروکسین و ورمی کمپوست