تاثیرگروه درمانی رابطه والد- کودک بر پرخاشگری کودکان پیش دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی رابطه والد- کودک بر پرخاشگری کودکان پیش دبستانی انجام شد.روش این پژوهش از نوع طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون توأم با گروه کنترل بود که در آن تعداد 45کودک پرخاشگر( 25 پسر و 20 دختر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دوگروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. به منظور سنجش پرخاشگری کودکان، مربیان مهد کودک های آنان پرسشنامهپرخاشگری پیش دبستانی را تکمیل نمودند. والدین در 10 جلسه، گروه درمانی رابطه والد - کودک را بر اساس دستورالعمل لندرث و براتون دریافت نمودند. پس از اتمام جلسات درمان، دوباره از مربیان مهد پس آزمون و نیز پس از یک ماهآزمون پیگیری به عمل آمد. با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس نتایج نشان داد که گروه درمانی رابطه والد- کودک، باآموزش مهارتهای فرزند پروری در کاهش پرخاشگری کلامی و فیزیکی کودکان پیش دبستانی مؤثر است. اما، گروه درمانیرابطه والد- کودک طی یک دوره درمانی 10 جلسه ای برای کاهش پرخاشگری رابطه ای کودکان کافی نیست. این امرلزوم طراحی یک مداخله جامع و مناسب برای کاهش انواع پرخاشگری را یادآور می سازد.

کلیدواژه ها:

رابطه والد- کودک ، پرخاشگری آشکار ، پرخاشگری رابطه ای ، گروه درمانی