عدم مدیریت و کاربری نامناسب اراضی عاملی مهم در ایجاد و گسترش فرسایش خندقی (مطالعه موردی حوزه آبخیز کمیش آباد زنجان)

برای انجام این تحقیق ابتدا تمام اطلاعات و داده های مورد نیاز جمع آوری گردید. سپس به مطالعه تاریخی روند شک لگیری و رشد و گسترش فرسایش خندقی با استفاده از داد ههای سنجش از دور، بازدیدها، مطالعات و کنترلهای میدانی انجام و سپس اقدام به استخراج، جمع آوری و ثبت آمار و اطلاعات مربوط به خندقها، تجزیه و تحلیل داده ها گردید. نتایج بدست آمده حاکی از مشارکت و نقش مؤثر ٦ عامل، سازند زمینشناسی، خاک، شیب زمین، بارندگی، حفاظ روی زمین و نوع کاربری اراضی در ایجاد فرسایش خندقی بوده و در بین این ٦ عامل پنج عامل ثابت و طبیعی بوده و فقط نوع کاربری و استفاده از اراضی که مربوط به فعالیتهای انسانی است و قابل کنترل میباشد. بطوریکه از بین ٣٠ خندق انتخابی جهت بررسی در ٢٤ مورد یعنی ٨٠ درصد از آنها کاربری و دخالتهای نامناسب انسانی از عوامل اصلی و مؤثر در ایجاد و گسترش فرسایش خندقی بوده است که می توان به مواردی چون شخم زدن اراضی بصورت موازی با شیب اراضی، تغییر کاربری از مرتع به زراعت دیم، عدم رعایت اصول آبیاری اشاره نمود. این فعالیتها در طول زمان باعث تخریب اراضی کشاورزی و از بین رفتن خاک از یک طرف و پر شدن تأسیسات پایین دست حوزه از طرف دیگر میشود.

کلیدواژه ها:

فرسایش خندقی ، کاربری اراضی ، فعالیتهای انسانی ، تشکیلاتی مارن ، زنجان