بررسی اثر دو ایزوله بومی باکتری آزوسپیریلوم بعنوان PGRP روی رشد، عملکرد و تامین ازت و فسفر گیاه گندم

امروزه بدلیل مشکلات ناشی از افزایش رو به رشد هزینه کودهای شیمیایی و مسائل زیست محیطی ناشی از مصرف غیر اصولی این کودها از یک طرف و افزایش روزافزون جمعیت (و در نتیجه افزایش نیاز به غذا ) از طرف دیگر، ضرورت تجدید نظر در روشهای افزایش تولید محصولات و لزوم استفاده از پتانسیل های بیولوژیک خاک را ایجاب می کند( ۱). در این میان از میکروارگانیسم های خاک، مخصوصًا باکتریها، که با توان انجام فرایندهای مختلف بیولوژیک در تمامی مراحل تغییر و تحول مربوط به چرخه عناصر غذایی در خاک دخالت دارند، می توان در بهبود رشد گیاهان استفاده کرد . تحقیقات اخیر نشان م ی دهد که باکتری آزوسپیریلوم علاوه بر نقش تثبیت ازت با دارابودن خصوصیاتPGPR (باکتریهای ریزوسفری محرک رشد گیاه )، از طریق افزایش جذب برخی عناصر دیگر، تاثیر فزاینده ای روی رشد و تغذیه معدنی گیاهان ایفا می کند( ۴).