رابطه سلامت عمومی حمایت اجتماعی ادراک شده با خودپنداره دردانشجویان ساکن و غیرساکن مقطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه گیلان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت عمومی حمایت اجتماعی و خودپنداره دردانشجویان ساکن و غیرساکن شاغل به تحصیل درمقطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه گیلان بود نمونه مورد بررسی 90 نفر ازدانشجویان تحصیلات تکمیلی 50 نفرکارشناس ارشد و 40 نفر دکتری شاغل به تحصیل دردانشکده های مختلف دانشگاه گیلان هستند که بطور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و با آزمونهای سلامت عمومی GHQ28 حمایت اجتماعی فیلیپس و خودپنداره راجرز مورد ارزیابی قرارگرفتند تحقیق حاضر از نوع علی - مقایسه ای بوده برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای همبستگی تحلیل واریانس T استیودنت و تحلیل رگرسیون درسطح معنی داری P<001 و P<0/05 استفاده شد پس از تحلیل نمرات بوسیله نرم افزار sPSS نتایج نشانداد که بین حمایت اجتماعی وخودپنداره دانشجویان رابطه منفی معنی دار وجود دارد بدین معنی که هرچه سطح حمایت اجتماعی افزایش می یابد خودپنداره فرد ارتقا می یابد توجه داریم که نمره پایین درمقیاس خودپنداره به معنی خود پنداره مطلوبتر است بین حمایت اجتماعی و سلامت عمومی رابطه منفی وجود دارد لیکن این رابطه از لحاظ آماری معنی دار نیست .

کلیدواژه ها:

سلامت عمومی ، حمایت اجتماعی ، خودپنداره