مطالعه پاروگرافی و پترولوژی سنگهای آتشفشانی کرتاسه در جنوب نائین

منطقه مورد مطالعه در 20 کیلومتری جنوب نائین و 115 کیلومتری شرق اصفهان واقع گردیده و مساحتی بالغ بر 900 کیلومتر مربع را اشغال می نماید. این منطقه از لحاظ زمین شناسی دارای تنوع سنی و سنگ شناختی زیادی بوده، ولی عمده بیرون زدگی سنگها مربوط به ولکانیتهای کرتاسه می باشد که به صوررت بین چینه ای با سنگهای رسوبی حاوی فسیل قرار گرفته اند. عمده سنگهای رسوبی همراه با ولکانیتهای آهک بوده که در کرتاسه زیرین حاوی فسیل اربیتولین و در کرتاسه بالا حاوی گلوبوترونکانا می باشد. جهت مطالعات پتروگرافی و پترولوژی سنگهای آتشفشانی بیش از 150 مقطع نازک مورد مطالعه دقیق قرار گرفته همچنین 13 نمونه از سنگها مورد تجزیه شیمیایی قرار گرفت. جهت نامگذاری گدازه های آتشفشانی از روش شیمیایی و نورماتیو استفاده شده است که بر اساس طبقه بندیهای شیمیایی لوباس (1985)، کاکس وبل (1979) شامل آندزیت بازالتی، آندزیت، تراکی آندزیت، داسیت و ریولیت می باشد . همچنین در منطقه مقدار زیادی سنگهای آذر آواری موجود می باشد که در برخی از نقاط تحت تاثیر یک توده نفوذی گرانیتوئیدی با سن احتمالی الیگوسن دگرگون شده و تبلور مجدد حاصل کرده اند. شدت دگرگونی بندرت به حد رخساره هورنبلاند هورنفلس می رسد.