تشخیص انواع دولومیت های پالئوسن فوقانی در شمال شرق ایران بر اساس شواهد پتروگرافی و ایزوتوپهای کربن و اکسیژن

سازند چهل کمان در حوضه رسوبی کپه داغ واقع در شمالشرق ایران قرار دارد. این سازند عمدتا از سنگ آهک و دولومیت با بین لایه هایی از ماسه سنگ، شیل ورسوبات تبخیری تشکیل شده است. در مطالعات پتروگرافیکی 9 رخساره سنگی کربناته و 2 رخساره سنگی سیلیسی آواری تشخیص داده شده است. تلفیق اطلاعات صحرائی و آزمایشگاهی منجر به تفسیر یک محیط پلاتفرم کربناته از نوع رمپ شده است که گاهی اوقات به دلیل نبود شرایط تشکیل کربنات ها، رسوبات سیلیسی آواری در محیط کم عمق دریا بر جای گذاشته شده است. همچنین مطالعات پتروگرافی و ایزوتوپ های کربن و اکسیژن منجر به تفکیک دولومیت ها شده است. دولومیت های D1 دارای بلورهای ریز، ایزوتوپ اکسیژن سنگین تر از 2/5- در هزار PDB که شاخص محیط های با درجه حرارت پائین نظیر سوپراتایدال است (درجه حرارت محاسبه شده کمتر از 45 درجه سانتی گراد ) و دولومیت های D2 علاوه بر بلورهای ریز دارای بلورهای درشت تر، و ایزوتوپ اکسیژن سبک تر از 6/5- در هزار PDB است که شاخص محیط های تدفینی با درجه حرارت بالا (بالاتر از 70 درجه سانتی گراد ) است. مطالعه این دولومیت ها توسط میکروسکوپ کاتد و لومینسانس نیز دارای ایزوتوپی را تایید می کند.