نگرشی نوین بر بیواستراتیگرافی و پالئواکولوژی سازند الیکا

مطالعات زیست چینه شناسی و زیست چینه شناسی بر روی دو رخنمون سازند الکیا در نواحی شهمیرزاد (شمال سمنان) و آرو (شرق دماوند) واقع در دامنه های جنوبی البرز مرکزی انجام گرفت. بر اساس پراکندگی فسیلی و تغییرات رخساره ای این سازند به دو بخش کاملاً متمایز تقسیم شده بطوریکه بخش زیرین آن تحت تاثیر رخداد انقراض جهانی پرمو – تریاس بوده و در نتیجه موجودات سازگار با شرایط فوق گسترش یافته اند. اما در بخش بالائی سازند الیکا میکروفونای دریائی به گسترش نسبی می رسند و بر مبنای آن پنج بیوزون به همراه بیش از 30 گونه میکروفسیلهای فرامینی فر و غیر فرامینی فر معرفی شده که اکثر گونه های مذکور برای نخستین بار از برشهای سازند الیکا گزارش می شود. بخش زیرین سازند الیکا با سن اسکی تین زیرین تا انیزین و بخش بالائی این سازند با سن انیزین زیرین تا کارنین بالائی در نظر گرفته شده است. حوضه رسوبی سازند الیکا بواسطه داشتن اشکال disaster، گسترش استروماتولیت ها، توده های ریفی مرجانی – اسفنجی با اکثر حوضه های رسوبی تریاس تتیس بویژه آمریکای شمالی و اروپا مشابهت دارد. حوضه مذکور به همراه حوضه های تریاس بالکان کارپات و آلپ در حاشیه غیر فعال جنوبی پالئوتتیس (passive margin) قرار داشته است.