بایواستراتیگرافی بخش زیرین سازند نیزار بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در برش الگو واقع در تنگ نیزار (جاده مشهد - سرخس)

نانوفسیل ها به دلیل فراوانی نسبی و محدوده چینه شناسی کوتاه به عنوان گروهی بسیار مناسب برای زیر تقسیمات بیواستراتیگرافی طبقات مزوزوئیک و سنوزوئیک مورد استفاده قرار میگیرند. در مطالعات کنونی برای نخستین بار بخش زیرین سازند نیزار در برش الگو بر مبنای نانوفسیل ها یآهکی مطالعه و سن یابی شده است این برش در شرق کپه داغ و جاده مشهد – سرخش درتنگ نیزار واقع شده است و لیتولوژی آن شامل ماسه سنگ های ضخیم لایه گلوکونیتی، شیل و یک لایه سنگ آهک ماسه ای در بخش فوقانی می باشد. به منظور مطالعه و بررسی نانوفسیل های آهکی موجود، تعداد 15 نمونه از شیل های بخش زیرین سازند برداشت و پس تاز آماده سازی مطالعه و عکس برداری شده اند نانوفسیل های یافت شده دارای فراوانی و تنوع متوسط تا ضعیف می باشند. نتایج حاصل از مطالعات تاکسونومیکی نانو فسیل های مورد مطالعه منجر به معرفی 14 جنس و 23 گونه می شود. بر مبنای نانوفسیل های شناسایی شده سن ماستریشتین پسین برای این بخش از سازند نیزار پیشنهاد میگردد معادل زیر زون های CC25c-CC26a زون بندی (sissingh, 1977) می باشد.