بررسی ارتباط سفره های آزاد و محبوس دشت شوش با توجه به داده های هیدروشیمیائی

دشت شوش از غرب به رودخانه کرخه، از شرق به رودخانه دز، از شمال به ارتفاعات جنوبی تاقدیس شیرین آباد و از جنوب به ارتفاعات تاقدیس سردار آباد محدود می گردد. در قسمت میانی دشت، رودخانه شاوور به موازات رودخانه های کرخه و دز جریان دارد. آب این رودخانه از زه کشی آبهای زیر زمینی و جریانهای برگشتی از کشاورزی تامین می شود. نتایج آنالیز شیمیایی تعداد 27 نمونه از منابع آبی این دشت و مقادیر EpCO2 وجود دو آبخوان آزاد و محبوس در ای منطقه را تایید می کند. روابط بین E Pco2 و اجزاء غیر آلی آب زیر زمینی دلات بر عدم تاثیر منابع الاینده ای نظیر آبشوئی کودهای کشاورزی و نفودذ فاضلابهای شهری و تبخیر و تعرق بر روی آب آبخوان محبوس دارد . بر اساس نمودار دورو (Durov) غالب ترین تیپ آب زیر زمینی در ابخوانهای آزاد و محبوس شوش به ترتیب بی کربناته و سولفاته می باشد. همچنین نمودار دورو نشانگر آن است که این دو آبخوان از یک منبع واحد تغذیه می شوند که با توجه به شرایط هیدروژئولوژی ، این منبع به احتمال زیاد رودخانه دز میباشد.