پتروگرافی و ژئوشیمی دلومیت های بخش میانی سازند الیکا در منطقه شهمیرزاد

بررسی پتروگرافی، ژئوشیمیائی و ایزوتوپی دلومیت های بخش میانی سازند الیکا نشان می دهد که این دلومیت ها پس از تشکیل در محیط دریائی تحت تاثیر تبلور مجدد در محیط دفنی قرار گرفته، گرچه این فرآیند بطور بخشی دلومیت را متأثر ساخته، بطوریکه در قسمت هائی به طور کلی باعث ازبین رفتن ساخت های رسوبی شده و فابریک جدیدی در دلومیت بوجود آورده است حال آنکه در بخش های دیگر این ساخت ها در سنگ محفوظ مانده است . مطالعات فوق سبب تشخیص شش نوع دلومیت در این سازند شده است که از نظر بافتی و ترکیب شیمیائی و ایزوتوپی اختصاصات مربوط به خود را دارند . بررسی عناصر شیمیایی در این دلومیت ها نشان می د هد که با پیشرفت دلومیتیزاسیون و تبلور مجدد مقدار Na ، Sr روند کاهشی را طی کرده، در صورتیکه آهن و بخصوص منیزیم روند افزایشی را دارند . تقریباً بسیاری از دلومیت ها نزدیک به ستوشیومتری هستند . مقادیر ایزوتوپهای کربن و اکسیژن هم در طول دیاژنز روند قهقرایی داشته و با پیشرفت تبلور دوباره و ستوشیومتری بودن دلومیت ها مقدار ایزوتوپهای کربن و اکسیژن بسمت ارقام منفی گرائیده اند، که خود در اثر تبلور دوباره و تأثیر آبهای متئوریکی بوده است . البته روند تغییرات منظم نیست . بدلیل کاهش مقدار منگنز در نمونه ها (<50ppm) ( مطالعات مقاطع نازک صیقلی توسط Cl ( کاتودولومینانس ) نتایج رضایت بخشی را در رؤیت فابریک BSEM مجهز به SEM نداشته است . بررسی این مقاطع صیقلی با دستگاه دلومیت ها و بخشی از آنها که توسط کلسیت جانشین شده تسهیلاتی ایجاد نموده است . از کانیهای دیاژنتیکی تاخیری کلسیت را می توان نام برد که شکستگی ها و حفره های باقیمانده از انحلال تبخیرها را پر کرده است