مطالعه اندیس طلای آرموداغ ، با هدف پیش بینی مناطق امیدبخش در عمق رخساره های دگرسانی ( شمال غرب ایران)

طی دو دهه اخیر، مطالعه خصوصیات بافتی سامانه های اپی ترمال با تاکید برارتباط الگوی ناحیه بندی بافتی کوارتز با تغییرات عیار و موقعیت احتمالی ذخایر طلا، از نتایج مطلوبی برخوردار بوده که به دلیل ملاحظات اقتصادی آن درپی جوئی ذخایر طلای کوئینزلند ، جهت بررسی های اکتشافی در سایر مناطق (با منشاء اپی ترمال) توصیه شده است (موریسون، ۲۰۰۲ ). این تحقیق با هدف بررسی احتمال حضور طلا در عمق رخساره های دگرسانی آرموداغ ( شمال غرب ایران) ، به روشی کاملا نوین درمطالعه الگوی ناحیه بندی بافتی کوارتز (میزبان طلا در سامانه های اپی ترمال) دست یافته است که بطور مشخص بر پایه جایگزینی مولفه های بافتی توسط کمیت های فرکتالی است. دراین روش از تغییرات کمی سیلیس به عنوان شاخص ژئوشیمیائی مترتب بر الگوی ناحیه بندی رگه های مینرالیزه استفاده گردیده که با نمونه برداری از مناطق امید بخش (حاوی طلا)،امکان سنجش کمی سیلیس توسط روش های دستگاهی متداول(XRF) فراهم شده است.سپس با محاسبه تابع نمائی توزیع سیلیس(power law functions) و برآورد ضرایب خط حاصل از معادلات لگاریتمی ، به ارزیابی شاخص ناحیه بندی کوارتز از دیدگاه هندسه فرکتالی مبادرت نموده و متعاقبا با استناد بر الگوی ناحیه بندی متناظر با افزایش عیار طلا، پیش بینی مناطق امید بخش برحسب موقعیت رخساره های دگرسانی به عمل آمده است.