بررسی ساختارهای زیرسطحی کم عمق در خورهای پارک و شور در شمال غرب دریای عمان با روش رادار نفوذی به زمین (GPR)

برداشت های GPR به منظور تهیه نیمرخ های لرزه ای و بررسی و ثبت کلیه عوارض زیر سطحی انجام است. ساختارهای زیر سطحی کم عمق که جنس و ضخامت های متفاوتی دارند به دلیل تباین در ویژگی های الکتریکی مانند رسانندگی و گذر دهی الکتریکی از جمله اهدافی هستند که با روش GPR قابل آشکار سازی هستند. البته از آنجائیکه عمق نفوذ در این روش کم است، ضخامت لایه اول نباید زیاد باشد و یا رسانندگی زیادی داشته باشد تا لایه های بعدی قابل آشکار سازی باشند. منطقه مورد مطالعه در سواحل شمالی دریای عمان در محل خورهای رسوبی پارک و شور در جابهار واقع شده است. با استفاده از مشخصه های امواج در مقاطع GPR تعیین مشخصات لایه های مختلف زیرسطحی با موفقیت زیادی امکان پذیر بوده است. در این مطالعه در ابتدا مقاطع زمانی را بدست آورده و سپس با استفاده از تخمین سرعت امواج در ساختارهای زیرسطحی این مقاطع زمانی به مقاطع عمقی تبدیل و در نهایت از روی این مقاطع ضخامت لایه های مختلف زیرسطحی و برخی خصوصیات دیگر این لایه ها تعیین شدند. قدرت تفکیک و خصوصا عمق نفوذ روش GPR به شدت تحت تاثیر مشخصه های الکترومغناطیسی محیط های زیرسطحی است. گرچه قدرت تفکیک این روش به طور کلی بالاست اما عمق نفوذ امواجGPR در منطقه مورد مطالعه که رسانندگی الکتریکی به علت وجود لایه های رسی قابل ملاحظه است، به دلیل استهلاک شدید این امواج، بسیار محدود و کم بوده است. نتایج حاصله از این مطالعه نشان می دهد که با انجام پردازش و تفسیر مناسب بر روی داده ها، می توان به اهداف مورد نظر در زمینه شناسایی رخساره های رسوبی و تغییرات آنها در زیر سطح زمین دست یافت.

کلیدواژه ها:

رادار نفوذی ، شور ، پارک ، گذردهی الکتریکی