ژئوشیمی و جایگاه زمین شناختی توده های گرانیتوئیدی برمانی و سر خر در ناحیه سنگان ، خواف ، خراسان رضوی
محل انتشار: پانزدهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,116
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SGSI15_347
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1390
چکیده مقاله:
توده های گرانیتوئیدی برمانی و سرخر با سن احتمالی ائوسن پسین تا الیگوسن پیشین بر اساس تقسیمات افتخار نژاد ( 1359 ) جزء ایران مرکزی است تودههای گرانیتوئیدی برمانی و سر خر یک هورنبلند بیوتیت گرانیت با بافتهای متفاوت است که ترکیب سنگ شناسی توده نفودی سینو گرانیت و مونزوگرانیت تعیین شده است مطالعات کانی شناسی و پتروگرافی نشان می دهد که بافت عمده سنگها هیپ ایدیو مورف گرانولار و همجنین دارای بافت های گرانوفیری و پرتیتی است کانی های اصلی تشکیل دهنده آنها ارتوکلاز( پرتیتی) ، پلاژیوکلاز ، بیوتیت قهوه ای ،هورنبلند سبز و کانی های فرعی زیرکان،آپاتیت و مگنتیت و کانی های ثانوی شامل سرسیت و کلریت و کانی های هوازدگی شامل اکسید و هیدروکسیدهای آهن و کائولن است. براساس مطالعات صحرایی ، پتروگرافی و ژئوشیمیایی سنگ های توده های نفوذی برمانی و سرخر در زمره گرانیتوئیدی نوع Iقرار دارند این سنگها دارای ماهیت کالک آلکالن پتاسیم بالا و از نوع پرآلومین و تا حدودی متا آلومین هستند در نمودار های عنکبوتی وجود آنومالی منفی عناصر P ،Sr،Ti،Nb , Ba دراکثرنمونه ها دیده می شود که این امر در کنار نمودارهای تمایز تکتونیکی مانند نمودار پیرس (Pearce et al .,1984 ) نمونه های مورد مطالعه در محدوده زون فرورانش(VAG) و براساس نمودارهای (Maniar & Piccoli1989 )که با استفاده از عناصر اصلی ترسیم شده اند از نوع گرانیت های حاشیه قاره (CAG ) هستند و همچنین براساس تقسیم بندی باربارین ( 1999 ) که بر اساس کانی شناسی ، پتروگرافی ، شیمیایی ، اندیس شاند و....صورت گرفته در گروه گرانیتوئید های کالک آلکالن غنی از آمفیبول (ACG)می باشند . حاکی از شکل گیری سنگ های مورد مطالعه در محیطی مرتبط با زون فرو رانش در حاشیه فعال قاره ای است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خدیجه نصرالهی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
سیداحمد مظاهری
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
بهنام رحیمی
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :