تحلیل ساختارهای شکننده زون ارومیه-دختر در جنوب دره ابیانه، غرب نطنز

زون آتشفشانی ارومیه- دختر به موازات حاشیه فعال زون برخوردی صفحات ایران و عربستان قرار دارد. ناحیه مورد مطالعه در این زون و در غرب نطنز واقع شده است. در این محدوده رسوباتی با سن پرکامبرین تا کواترنری رخنمون دارند. شواهد موجود نشان دهنده کشش پوسته در این ناحیه طی رژیم کششی پالئوزوئیک است در حالیکه پس از آن نیروهای تکتونیکی فشاری بر منطقه تاثیر گذار بوده اند. چین خوردگی ها، گسل های معکوس و گسل های امتداد لغز شاهدی بر این فشارش می باشند. همچنین وجود چین خوردگی های فعال در منطقه نشان دهنده تداوم این فشارها تاکنون می باشد.با پردازش داده های رقومی ماهواره ای و انجام برداشتهای صحرائی گسل های مهم منطقه شناسائی و سازوکار اغلب آنها مشخص گردید. گسل های کاشان و شمال کلهرود با سازوکار فشارشی راستگرد گسل های اصلی منطقه تشخیص داده شدند. سایر گسل های منطقه در پنج راستای اصلی جهت یابی شده اند که سازوکار آنها را می توان به عنوان گسلهای ریدل R آنتی ریدل ،(R´) نرمال T گسل های موازی یا تقریباً موازی با گسل های اصلی منطقه Y و گسل های نوع P ناشی از یک سازوکار فشاری- برشی راستگرد در نظر گرفت. ارتباط هندسی گسل ها و چین خوردگی ها نیز به گونه ای است که نشان دهنده یک زون برشی راستگرد بین گسل های کاشان و شمال کلهرود می باشد که با رژیم تکتونیکی ترافشارشی راستگرد در منطقه قابل توجیه است.

کلیدواژه ها:

زون ارومیه-دختر ، گسل کاشان ، زون ترافشاری ، نطنز ، ابیانه