تحلیل تنش های عمل کننده در کوه رحمت با استفاده از داده های خش لغز صفحه گسلی

به منظور ارزیابی و تحلیل تنش دیرینه در منطقه کوه رحمت، سطوح برشی دارای خش لغز و صفحات گسلی اندازه گیری شده و تانسور تنش و تغییرات جهت تنش در واحدهای سنگی محاسبه شده است. برای این منظور، تعداد 39 صفحه گسلی و خش لغزشهای مربوط در چندین ایستگاه انتخاب شد و پس از اندازه گیری آنها ، تحولات تنش از کرتاسه پسین تا الیگوسن به کمک روش وارون سازی (Inversion Method) بررسی شده است. پس از گرد آوری اطلاعات لازم، داده ها بر پایه رخدادهای زمین ساختی دسته بندی شده و بااستفاده از روش ذکر شده ، محورهای اصلی تنش و جهت مربوط به فشارش و کشش در منطقه بدست آمده است. با توجه به استریوپلاتها و نتایج حاصل، میتوان جهت تنش فشارشی NE-SW را در سازندهای مزوزوئیک منطقه غالب دانست. از آنجا که این تنش در سنگهای جوانتر ( دوران سوم ) نیز دیده می شود،می توان گفت که پس از مزوزوئیک تا الیگوسن، این تنش سبب دگرشکلی لایه های مزوزوئیک شده و در زمان ترشیاری نیز ادامه یافته است.

کلیدواژه ها:

روش وارون سازی تنش ، ساختارهای شکننده ، تنش دیرینه ، خش لغز ، کوه رحمت