نگرشی نو بر مرز پرمین – تریاس با استفاده از فرامینیفرهای بنتیک در میدان گازی پارس جنوبی

تعداد 95 گونه متعلق به 49 جنس از فرامینیفرای بنتیک و شش گونه جلبک از 850 مقطع نازک متعلق به مغزههای چاه SPD12C-08 به منظور بررسی میکروفونای سنگهای پرمین و تریاس در میدان گازی پارس جنوبی مطالعه و شناسایی گردید که تعداد 447 مقطع نازک مربوط به سازند دالان و 403 مقطع نازک مربوط به سازند کنگان میباشد. توالی پرمین در این چاه (سازند دالان مشتمل بر سه عضو K3 وK4 و نار) از سنگ آهک، دولومیت، به همراه کمی انیدریت و رگههای شیلی و توالی تریاس (سازند کنگان مشتمل بر دو عضو K1 و K2) در قسمت تحتانی (K2) و از تناوب آهک دولومیتی، آهک و دولومیت و در قسمت فوقانی (K1) از تناوب آهک و دولومیتهای متبلور کرم تا خاکستری روشن، تشکیل شده است. در نهایت پس از ترسیم جدول گسترش چینه شناسی این گونهها، با در نظر گرفتن انتشار و گسترش زمانی این فونا در حوضه تتیس و مقایسه با سایر برش ها در این حوضه 4 بایوزون برای سازند دالان و یک بایوزون برای سازند کنگان به شرح زیر معرفی شد. - بایوزونهای سازند دالان مشتمل بر: 1) Shanita amosi Zone و 2) Paraglobivalvulina mira Zone و 3) Paradagmarita monodi Zone و 4) Charliella altineri Zone بایوزون معرفی شده برای سازند کنگان: 1) Spirorbis phlyctaenae Zone با توجه به بایوزونهای معرفی شده سن سازند دالان در این مطالعه Late Midian – Late Djulfian و سن سازند کنگان تریاس میانی، آشکوب آنیزین، معرفی می گردد و مرز P-T در عمق 3125 متری در چاه مذکور واقع شدهاست. رسوبات آشکوب دورآشامین ( پرمین بالایی) و آشکوب اسکیتین (تریاس زیرین) در چاه مورد مطالعه به دست نیامد که میتواند به دلیل عدم رسوبگذاری و یا عملکرد عامل فرسایش باشد.

کلیدواژه ها:

بیواستراتیگرافی ، پرمین ، پارس جنوبی ، جلفین