مدل سازی تغییرات تنش کولمب و توزیع مکانی پس لرزه های زمین لرزه ی قشم، جنوب ایران

در این پژوهش جهت بررسی ارتباط بین میدان تنش زمین لرزه ی اصلی با الگوی توزیع مکانی پس لرزه های آن، از مدل تغییر تنش کولمب استفاده شده است و با فرض این که، توالی پسلرزهها در پاسخ به تغییرات تنش حاصل از وقوع زمین لرزه اصلی و در نواحی افزایش تنش استاتیک روی میدهند، به شناسایی مناطق پرخطر بعد از رویداد زلزله اصلی پرداخته شد. بدین منظور، زمینلرزه 1387 قشم برای مطالعه انتخاب گردید، سپس جهت برآورد ارتباط بین نواحی افزایش تنش کولمب و توزیع مکانی پس لرزه های زمین لرزهی قشم، محاسبات بر روی دو نوع گسل گیرنده، گسل گیرنده با هندسه مشخص و از نوع گسل مرجع وگسل گیرنده با هندسه بهینه از نوع معکوس، با مقادیر ضریب اصطکاک 0/8 و 0/4 انجام و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان میدهد گسل گیرنده با هندسه مشخص از نوع گسل مرجع با ضریب اصطکاک 0/8 دارای تطابق بهتری بین نواحی افزایش تنش کولمب و توزیع مکانی پس لرزه ها میباشد. لذا میتوان نواحی افزایش تنش محاسبه شده بر روی این نوع گسل گیرنده را به عنوان نواحی مستعد خطر بعد از وقوع زمینلرزهی قشم معرفی کرد. با توجه به این نتایج، به نظر میرسد مدلسازی تغییر تنش کولمب روش خوبی برای شناسایی نواحی مستعد خطر بعد از رویداد زمین لرزه ی اصلی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تغییر تنش استاتیک ، مدلسازی تنش کولمب ، زمینلرزهی قشم ، توزیع مکانی پسلرزه