تاثیر فازهای کانیایی بر عناصر خاکی نادر و کمیاب در کمپلکس گابرویی -سینیتی -مونزونیتی غرب سردشت

کمپلکس مونزونیتی- سینیتی- گابرویی غرب سردشت به سن ترشیری در زون سنندج- سیرجان رخنمون دارد. این سنگها به صورت تودهای و لایهای گسترش یافتهاند. مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمی نشان داد که، سنگهای منطقه شامل گابروها، مونزوگابروها با ماهیت تولهایتی و آلکالیسینیتها با ماهیت کالک آلکالن می- باشند. عمده کانیهای تشکیل دهنده گابروها، پلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن (از نوع اوژیت و دیوپسید) همراه با کانیهای فرعی بیوتیت و آمفیبول میباشد. عمده کانیهای تشکیل دهنده آلکالیسینیتها، آلکالی فلدسپار همراه با کانیهای آمفیبول میباشد. گابروها و مونزوگابروها دارای بافت گرانولار، پوئیکلیتیک، افیتیک، ساب افیتیک و کومولایی میباشند. آلکالیسینیتها دارای بافت پورفیری و گلومروپورفیری میباشند. بر اساس ضرایب توزیع در کانیهای مختلف، عناصر لیتوفیل متحرک با شعاع یونی بزرگLILE عمدتاً توسط پلاژیوکلاز و بیوتیت، عنصر خاکی نادر REE بوسیله پلاژیوکلاز، عناصر نامتحرک با پتانسیل یونی بالا HFSE بوسیله بیوتیت و ایلمنیت و عناصر سری اول فلزات واسطه در جدول تناوبی، بسته به سنگ و عنصر مورد مطالعه بوسیله بیوتیت، آمفیبول، ارتوپیروکسن، الیوین و کلینوپیروکسن در طول تبلور کنترل میشدهاند

کلیدواژه ها:

سینیت ، مونزونیت ، گابرو ، مدلسازی ژئوشیمی ، زون سنندج- سیرجان