متدولوژی نقش آموزش گروهی مادران در دوره دبستان و تاثیر آن برافزایش توانایی مهارتهای ارتباطی فرزندان

هدف از پژوهش حاضر متدولوژی نقش آموزش گروهی مادران در دوره دبستان و تاثیر آن بر افزایش توانایی مهارتهای ارتباطی فرزندان آنان در شهرستان کنگان میباشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع تحقیق آزمایشی و طرح آن پیش آزمون- پس آزمونبا گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان مقطع دبستانی شهرک توحید شهرستان کنگان که شامل 011 نفر میباشند تشکیل میدهند. حجم نمونه این پژوهش 01 نفر از کلیه کودکان مقطع دبستان شهرستان کنگان می باشد که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده بدست آمده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته مهارت های ارتباطی با ضریب پایایی 00 / می باشد. نتایج نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی به مادران کودکان دبستان بر افزایش توانایی مهارت های ارتباطی کودکان دبستانی اثر مثبت دارد. آموزش مهارتهای ارتباطی به مادران کودکان دبستان بر افزایش توانایی مهارتهای ارتباطی کلامی کودکان دبستان اثر مستقیم دارد. بین آزمودنیهای گروه آزمایش و گواه از نظر متغیرهای مهارت ارتباطی کلامی و غیر کلامی و مهارت های ارتباطی با توجه به رتبه فرزندی و هم چنین تعامل رتبه فرزندی در گروه نیز اختلاف معناداری وجود ندارد

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی ، مهارتهای ارتباطی ، توانایی ، دوره دبستان