زمینه های اجتماعی ظهور بهائیت در ایران

فرقه بهائیه، فرقه ای منشعب از فرقه بابیه است که به عنوان یک جنبش اجتماعی در قرن سیزده هجری )نوزده میلادی(در ایران پا به عرصه وجود گذاشت و به عنوان حرکتی علیه سنتهای دینی و اجتماعی حاکم بر جامعه به حیات خویشادامه داد . این پژوهش می کوشد با روشی تحلیلی و توصیفی و با استفاده از منابع معتبر کتابخانه ای نظیر کتاب، مقاله و پایان نامه و .. به هدف اصلی پژوهش که بررسی زمینه های اجتماعی ظهور بهائیت است، بپردازد.نتایج این پژوهش نشانمی دهد بهائیت پس از تشکیل به واسطه ابزار و اهدافی که داشت به سرعت در کنار حکومتهای استعماری و در مقابلفرهنگ اصیل ملی اسلامی قرار گرفت و به عنوان ابزار استعمارگران به کار رفت . از منظر اجتماعی، بروز این جنبش در ایران در زمان ایجاد فرهنگ گرایش به غرب پس از جنگهای ایران و روس و در نتیجه مخالفت با سنت های غلطی نظیر استبداد شاهان وقت ایران بود. که باعث شکل گیری نهضت های بدیع مذهبی گردیده نظیر بهائیت و فرقه شیخیه شد

کلیدواژه ها:

بهائیت ، فرقه بابیه ، زمینه اجتماعی ، استعمار