بررسی رابطه خوددلسوزی، و کنترل عواطف با اضطراب فراگیر دانشجویان شهرستان مراغه

سابقه و هدف: خوددلسوزی و کنترل عواطف بهزیستی روانی افراد را کنترل می کند و می تواند چهارچوبمناسبی برای سازش یافتگی داشته باشد و باعث بهبود روانشناختی دانشجویان و افراد می شود و اضطراب آنها راتحت تأثیر قرار می دهد. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین خود دلسوزی و کنترل عواطفبا اضطراب فراگیر در دانشجویان دانشگاه مراغه می باشد.روش ها: روش پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 350 نفر (200 دختر و150 پسر) از دانشجویان دانشگاه مراغه در سال 94 بودند که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخابشدند. برای گردآوری داده ها از نسخه فارسی پرسشنامه های خوددلسوزی و کنترل عواطف و اضطراب بکاستفاده شد. سپس داده ها با استفاده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرارگرفتند.نتایج: نتایج نشان داد که اضطراب فراگیر دانشجویان با متغیر خوددلسوزی (r=0/190)، مؤلفه خشم (r=0/140 و P=0/00)، مؤلفه خلق افسرده (r=226 و P=0/00)، مؤلفه اضطراب (r=-0/13 و p=0/08) و مؤلفه عاطفه مثبت (r=0/82 و p=0/126) رابطه وجود دارد. نتایج ضریب همبستگی چند متغیری به روش Enter نشان داد که متغیرهای خود دلسوزی و خرده مقیاس های کنترل عواطف در تبیین اضطراب فراگیر دانشجویان سهم دارند. نتایج بیانگر این است که آموزش خوددلسوزی، کنترل عواطف عاملتأثیرگذاری برای سلامت روانی است.نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مستقیم اضطراب فراگیر با خود دلسوزی و مؤلفه های کنترل عواطف به نظرمی رسد، خوددلسوزی و مؤلفه های کنترل عواطف باعث کاهش اضطراب فراگیر دانشجویان می شود.

کلیدواژه ها:

خود دلسوزی ، کنترل عواطف ، اضطراب فراگیر