مدیریت اسلامی فقهی؛ آسیب ها و راهکارها

مدیریت اسلامی، مدیریتى است که در چارچوب قوانین شرع و اخلاقیات آن و متاثر از اعتقادات دینی، با سازماندهی و به کارگیری همهظرفیت های انسانی و غیر آن، زمینه رشد انسان به سوى خداوند را فراهم می نماید. از آن جایی که در عصر غیبت امام (ع)، فقیهی عادل عهده-دار این مسئولیت است و سایر مدیریت های عالی و میانی اجرایی و قضایی در محدوده فقه اسلامی و مقررات به امضا رسیده ی ایشان، به اعمالمدیریت می پردازند، بدان مدیریت فقهی گفته می شود. این نوع مدیریت که امام خمینی در رأس هرم، بخوبی بدان فعلیت بخشید، با وجودامتیازات و برجستگی های متعدد، در سطوح پایین تر مدیریتی با آسیب ها و موانعی مواجه است که شناسایی و ارائه راهکار برای آنها ضرورتدارد. در پژوهش حاضر که به صورت توصیفی تحلیلی انجام شده، با ذکر برخی اندیشه های امام در تبیین ویژگی های مدیریت فقهی به آسیبشناسی آن و راه های پیشنهادی جهت دفع و رفع آنها پرداخته شده و به دست آمده، مدیریت اسلامی فقهی متفاوت از دیگر مدیریتها از نظر ماهیت، هدف، ارزش و وسیله، است و بر آنها ارجحیت دارد و تنها مدیریتی است که با فطرت انسانی و سنت های الهی سازگاری دارد و میتواند زمینه ساز نیل انسانها به هدف غایی خلقت و بعثت انبیا گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت اسلامی فقهی ، مدیریت فقهی ، آسیب ها ، راهکارها