بررسی مبانی و آثار تربیتی مقوله ی سحرخیزی در دیوان حافظ

سحرخیزی عملی است که در دین اسلام از آن به نیکی یاد شده و اهتمام ورزیدن به آن در آیات و روایات بسیاری سفارش شده است.از آنجا که این موضوع نزد بزرگان نظران و صاحب زبان و ادب فارسی جایگاه ویژه ای داشته است، نگارنده بر آن شده است تا در قالباین مقاله به بررسی این موضوع از دیدگاه حافظ بپردازد. بر این اساس در این مقاله مشخص شده است که حافظ نسبت به ارزش اینوقت شریف آگاه بوده و با عمل به سحرخیزی از برکات این وقت بهره فراوان برده است؛ البته با توجه به اینکه حافظ، قرآن را از بر داشته و متأثر از معارف آن بوده، می توان گفت که سحرخیزی وی بیشتر معلول اثرپذیری او از قرآن کریم و تعالیم دین مبین اسلام بوده است.

کلیدواژه ها:

سحرخیزی ، دیوان حافظ ، تعالیم قرآنی