رویکردی نوین به مساله شفاعت و عبادت

شفاعت مرتبه منیع و شان رفیع و درجه بزرگی است که هر کس به این مرتبه نایل نشود بلکه شرایط نیل به این مقام قرب و منزلت نزد خداوند است و هر کس قربش بیشتر باشد شفاعتش بالاتر خواهد بود. امت اسلامی در اصل شفاعت با یکدیگر اختلافی ندارند آنچه آنها را از یکدیگر متمایز می کند دایره شمول شافعان است. در مورد شفاعت، عده ای معتقدند شفاعت خواستن نوعی عبادت کردن است و کسانی که به دنبال شفاعت و توسل به غیر خدا هستند آنها را عبادت می کنند و می پرستند. در این مقاله درصدیم تا اثبات کنیم شفاعت خواستن و متوسل شدن به غیر خدا عبادت آنها نیست بلکه شفاعت خواستن و متوسل شدن به آنها فقط به عنوان افراد صالح و مقرب به درگاه الهی است تا این افراد، واسطه ی بین بندگان خطاکار با خداوند شوند. روش پژوهش در این مقاله به صورت کتابخانه ای-اسنادی است که ابتدا مطالب فیش برداری و دسته بندی شده است و در وهله ی بعد مورد واکاوی و تحلیل قرار گرفته است و نتیجتا یافته های پژوهش ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

شفاعت ، عبادت ، دعا ، شرک