بررسی و تحلیل ضمانت اجرای عدم انجام تعهدات مستاجر در فقه اسلامی و حقوق موضوعه ایران

ضمانت اجرا قواعدی است که در یک کشور بر افراد و روابط آنها حکمرانی می کند پس هرگاه قانون را یکی از افراد جامعه نقض کند قدرت عمومی برای حفظ نظم و حقوقی که ضمن نقض آن قانون، تباه شده بکار میافتد و عکس العمل نشان میدهد این عکس العمل را ضمانت اجرا گویند. ضمانت اجراهای نقض قرارداد در حقوق ایران را می توان به دو دسته قانونی و قراردادی تقسیم نمود. دسته اول شامل حق حبس، الزام به ایفای عین تعهد، مطالبه خسارت تاخیر یا عدم انجام تعهد و در شرایط استثنایی فسخ قرارداد می شود. منظور از ضمانت اجرای تعهدات مستاجر در واقع آثار تخلف مستاجر از تعهداتی میباشد که طبق عقد اجاره بر عهده داد. تمامی این تعهدات جنبه قراردادی و توافقی دارند خواه منشاء آن ها توافق طرفین باشد یا این که قانون بر توافق آنان چنین تکالیفی را بار میکند. در عقد اجاره در صورت تخلف از انجام وظایف ابتدا الزام به انجام کار و در صورت موثر نبودن الزام برای تکالیف، به دلیل نقض تعهدات از سوی طرفین ، عقد اجاره بموجب خیارات قانونی در معرض فسخ قرار می گیرد. این مقاله با روش تحلیلی، توصیفی و کتابخانه ای با هدف آشنایی مردم با تعهدات خود در عقد اجاره و بحث ضمان آنها در صورت بروز تخلف را بیان داشته و متون فقهی و حقوقی موجود را بررسی نموده است.

کلیدواژه ها:

اجاره ، مستاجر ، تعهد ، ضمانت اجرا