بررسی خصوصیات و عملکرد پرواری بره های چالشتری با جیره های مختلف در استان چهار محال و بختیاری

جهت بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و طول دوره پروار بر خصوصیات رشد وعملکرد پروار بره های نر چالشتری تعداد 64 رأس بره نر به طور تصادفی انتخاب و در سن 5 ±100 روز شیر گیری و با متوسط سن 150 روز وارد دوره پروار شدند . آزمایش د ر قالب یک طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل 2*2 (دوره های 90 و 120 روز پروار و دو سطح انرژی 2/3 و 2/5 مگا کالری انرژی متابولیسمی در هر کیلو گرم ماده خشک ) انجام شد و ازنظر پروتئین خام ( 14 درصد) جیره ها در یک سطح بودند . در پایان هر دوره پروار (در هر سطح انرژ ی) 16 رأس بره بطور تصادفی انتخاب و پس از ذبح تجزیه فیزیکی لاشه گردیدند . نتایج آزمایش نشان داد که اثر سطح انرژی و مدت پروار بر وزن پایان دوره پروار بره های نر چالشتری هنگام کشتار معنی دار بود (0/05>P) . اما سطوح مختلف انرژی اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه بره ها نداشت . هر چند که مدت پروار بر روی افزایش وزن روزانه بره ها تاثیر معنی داری داشت (0/01>P) . تأثیر سطوح مختلف انرژی و مدت پروار بر خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک بره ها معنی دار بود (0/05>P) . از نظر خصوصیات لاشه اثر سطح انرژی و مدت پروار بر روی بازده لاشه معنی دار نبود .میانگین درصد قطعات گردن، دست، سینه و قلوه گاه، راسته و ران لاشه بره های 120 روز پروار به طول قابل توجهی از بره های گروه 90 روز پروار بیشتر بوده ولی فقط قطعات دست، سینه و قلوه گاه دارای تفاوت معنی دار بودند (0/05>P) . به دلیل افزایش وزن روزانه بیشتر، خوراک مصرفی روزانه کمتر و ضریب تبدیل خوراک و بازده غذایی بهتر، مدت پروار 90 روز تو صیه می گردد و با توجه به عدم تفاوت معنی دار در افزایش وزن روزانه،ضریب تبدیل غذائی وبازده لاشه، سطح انرژی 2/3 مگا کالری انرژی متابولیسمی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

سطح انرژی ، مدت پروار ، عملکرد دوره پروار ، خصوصیات رشد و بره چالشتری