بررسی اقتصادی واحد های دامپروری استان خراسان با تاکید بر اندازه مطلوب واحد ها و نواحی تولید

وضعیت اقتصاد کشورمان ایجاب می کند که بخش کشاورزی را بعنوان محور توسعه اقتصادی کشور تلقی کنیم .در این میان زیربخش دامپروری رسالتی حساس وتعیین کننده در توسعه اقتصادی کشور از جنبه های تغذیه، اشتغال و دیگر صنایع وابسته بعهده دارد . از سوی دیگر سیاستهای اخیر دولت مبنی بر کاهش وابستگی به درآمد های نفتی و افزایش صادرات کالاهای کشاورزی و صنعتی جهت تامین ارز مورد نیاز کشور ،تولید کنندگان را به افزایش تولید محصولاتی که امکانات بالقوه آنرا داریم بیش از پیش وادار می کند .در این راستا مدیریت واحدهای دامپروری بعلت فرآیندهای فیزیولوژیکی پیچیده حیوان، تداوم فعالیت در طول سال و همچنین حجم سرمایه یکی از شاخه های پر اهمیت و اقتصادی می باشدبرای رسیدن به اهداف این تحقیق(مطالعه اقتصادی واحد ها ) پس از طراحی پرسشنامه برای جمع آوری آمار و اطلاعات از روش نمونه گیری کاملاً تصادفی در سال 1383 از 57 واحد دامپروری شهرستان کاشمر و خلیل آباد در استان خراسان رضوی استفاده گردید و سپس با توجه به کاربرد فراوان تابع کاب-داگلاس، از روش OLS و نرم افزار Economic Eviws ، تابع تخمین زده شد وپس از ارزیابی فروض نهائی ، مدل نهائی انتخاب ودر نهایت بهره وری جزئی عوامل تولید تعیین گردید . نتایج حاکی از آن است که با توجه به محاسبه ضریب عوامل تولید و محاسبه درجه همگنی تابع و بالا بودن آن بیانگر بازده صعودی نسبت به مقیاس در دامداریها می باشد . و با توجه به اینکه بهره وری نهائی تمام عوامل تولید مثبت بوده این نشان از آن دارد که هیچ کدام از بهره بردارن در زمینه استفاده از نهاده های تولید در ناحیه سوم تولید عمل نمی کنند . همچنین واحد های دامپروری از نظر تعداد راس نیز به دو گروه بالاتر از 100 راس و کمتر از 100 راس تفکیک شد که در نهایت بهره وری و کارآئی عوامل تولید در گروه 1 بالاتر بود .و مدیریت واحدها نیز از نظر تحصیلات طبقه بندی شدند که بیشترین بهر ه وری مربوط به گروهی بود که از نظر تحصیلات بالاتر بود یا به عبارتی تحصیلات تاثیر مثبت بر در امد دامداران دارد.

کلیدواژه ها:

بررسی اقتصادی ، دامپروری ، خراسان ، اندازه مطلوب ، نواحی تولید