بررسی مقایسه تاثیر آموزش ایمنی و بهداشت کار به دو روش جاری و پویایی در ارتقاء سطح دانش و نگرش کارگران معادن شرق شهرستان اصفهان - 1381

آموزش ایمنی و بهداشت کار یک فاکتور موثر در پیشگیری وکاهش حوادث و بیماریهای ناشی از کار در واحدهای تولیدی و از جمله معادن بوده و از طرف دیگر روشهای متنوع آموزشی تاثیرات متفاوتی را در فراگیران خواهد داشت. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیرگذاری دور روش آموزش جاری (سنتی) و پویایی بر روی حیطه های یادگیری دانش و نگرش درکارگران معادن شرق شهرستان اصفهان می باشد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی بوده که در آن کارگران معادن به تعداد 210 نفر به شکل تصادفی به دو گروه تقسیم و یک گروه تحت اموزش به روش جاری (سنتی) و گروه دوم تحت آموزش به روش پویایی قرار گرفتند و در شروع و پایان هر کلاس آموزش دانش و نگرش آنها مورد ارزیابی و ارزشیابی قرار گرفته و نتایج به هم مقایسه شدند. در روش جاری (سنتی) آموزش بدون توجه به نیازهای محسوس فراگیران، عوامل ارتباطی و حیطه های یادگیری اجراء گردید و در روش پویایی با هدف افزایش کارآیی و به حداکثر رساندن بازدهی آموزشها بر اساس پاسخگویی به نیازها و انتظارات فراگیران، ابتدا نیازهای آموزشی فراگیران تعیین با اولویت بندی نیازها به محسوس و غیر محسوس نسبت به تعیین موارد ضروری برای دانستن و تهیه طرح درس بر اساس نیازهای محسوس اقدام می گردد. سپس آموزشها بر اساس طرح درس تهیه شده ورعایت عوامل ارتباطی اجراء شده و در پایان نسبت به آموزشها از فراگیران بر اساس اهداف رفتاری اقدام می شود. در تهیه طرح دستی نسبت به تعیین موضوع، گروه هدف، هدف کلی، اهداف رفتاری، حیطه های یادگیری، فن آموزش، وسیله کمک آموزش و زمان اجرا به دقیقه اقدام و نسبت به تبدیل نیازهای آموزشی غیر محسوس به محسوس از طریق آگاهی دادن و حساس سازی اقدام می گرددد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت و نتایج این پژوهش مقایسه ای نشان داد که میانگین سطح دانش و نگرش کارگران معدن در روش جاری (سنتی) به ترتیب 13/4 درصد و 9 درصد و در روش پویایی به ترتیب 49/2 درصد و 37 درصد افزایش داشته که مقایسه فوق p<0/000 اختلاف معنی داری را نشان میدهد. این تحقیق نشان داد که انجام نیا سنجی و اولویت بندی آنها و به دنال آن اجرا روش پویایی، نتایج مطلوب و جالب توجه از نظر تاثیرگذاری آموزش را دربر داشته و بیانگر کارآیی این شییوه در آموزشها بوده که پیشنهاد می شود در کلیه آموزشها از این روش استفاده می گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش جاری (سنتی) ، آموزش پویایی ، عوامل ارتباطی ، حیطه یادگیری (دانش و نگرش) ، نیاز محسوس و غیر محسوس ، اهداف رفتاری ، فن آموزش ، ارزشیابی