تخمین عرض منطقه تورکشی تور ترال کف در محاسبه توده زنده لنج های میگو گیر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 501

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_099

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

مدیریت صید میگو شامل تعیین زمان آغاز فصل صید، محاسبه توده زنده و میزان مجاز صید و زمان خاتمه فصل صید می باشد تا بر اساس آن قسمتی از ذخیره برای احیاء سال بعد باقی مانده و از صید بیشتر جلوگیری گردد. یکی از پارامترهای مهم مورد اندازه گیری در تعیین توده زنده میگو به روش مساحت جایروب شده با لنج های صیادی میگو گیر، عرض منطقه تورکشی ترال می باشد که محاسبه آن بسیار مشکل بوده اما در تعیین برآورد توده زنده میگو به روش مساحت جایروب شده ضروری است. در این بررسی حدود 64 شناور صیادی از کلاس های مختلف و با تناژ و اندازه های متفاوت مورد اندازه گیری قرار گرفت. عملیات اندازه گیری فاصله با استفاده از قایق موتور و در زمان ترال کشی لنج های صیادی صورت پذیرفت. در این تحقیق مشخص گردید که مهمترین عامل در گستردگی تور ترال در زمان تورکشی، فاصله بازوهای صید و طول طناب فوقانی تور دارد. رابطه بین فاصله بازوهای صید (X) و گستردگی تور ترال کف (Y) رابطه Y = 0/9919 X +1/6273 برقرار می باشد. بطوری که با افزایش فاصله دوسر بازوهای صید، میزان بازشدگی افزایش می یابد. نسبت گستردگی تور ترال به طول طناب فوقانی به طور متوسط برابر 0/273 با خطای استاندارد 0/01برآورد گردید. بنابراین در روش دیگر از ضرب عددی این نسبت در طناب فوقانی تور ترال برای محاسبه گستردگی تور استفاده نمود. نتایج تخمین گستردگی تور با استفاده از فاصله بازوهای صید، اختلاف معنی داری را با نتایج حاصل از استفاده از طول طناب فوقانی نشان دادند .(P<0/05) این تحقیق مشخص نمود که تخمین گستردگی تور با استفاده از فاصله بازوهای صید دقیق تر می باشد.

نویسندگان

محمد مومنی

پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،بندرعباس، ایران.

محمد درویش

پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،بندرعباس، ایران.

محسن صفایی

دانشکده علوم وفنون دریایی و اقیانوسی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.

سیامک بهزادی

پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،بندرعباس، ایران.