گیاهپالایی گیاه وتیور در پاسخ به غلظت های مختلف شیرابه پسماند شهری

به علت صنعتی شدن شهرها، محیط زیست تحت تاثیر بازه وسیعی از آلودگی ها قرار دارد. تولید شیرابه یکی از پیامدهای صنعتی شدن است که طی عملیات دفن پسماند در دفنگاه تولید می گردد؛ به همین جهت، مدیریت پسماند شهری اهمیت فراوانی دارد. از مواد سمی اصلی موجود در شیرابه پسماندهای شهری، فلزات سنگین می باشند. بیشتر روش هایحذف آلودگی گران بوده و برای محیط مضر می باشند. گیاه پالایی، تکنولوژی جدیدی است که دارای کم ترین هزینه بوده و فاقد اثرات جانبی می باشد و گیاه وتیور یکی از گیاهان موثر در زمینه گیاه پالایی به حساب می آید. نیکل عنصرسنگینی است که همراه برخی پساب ها روی خاک تخلیه می شود و اگر وارد زنجیره غذایی و آب های زیرزمینی گردد؛ اثرات مضری بر روی موجودات زنده خواهد داشت. در این پژوهش، غلظت های صفر، 15و30و45و60 درصد ازشیرابه خالص پسماند شهری انتخاب گردید و گیاه وتیور در 6 تکرار به مدت 6 ماه تحت تیمار این پنج غلظت از شیرابه قرارگرفت. سپس طول و وزن ریشه هر تیمار و همچنین مقدار تجمع فلز نیکل در ریشه هر تیمار به وسیله دستگاه ICP اندازه گیری شد. با افزایش غلظت شیرابه، طول ریشه و وزن آن کاهش می یابد؛ همچنین با افزایش غلظت شیرابهپسماند شهری، تجمع نیکل به طور معناداری افزایش یافت. به دلیل تجمع دهندگی زیاد فلز سنگین و زنده ماندن گیاه وتیور در غلظت 45 درصد، توصیه می شود که این گیاه در محل دفن زباله ها کشت گردد.

کلیدواژه ها:

گیاهپالایی ، وتیور ، نیکل ، پسماند شهری ، فلز سنگین