مطالعه معماری سنتی ایرانی: تهیه سنگ بناهای کمی برای استفاده از عناصر معماری سنتی در ساختمان های مدرن نمونه موردی مقایسه ای: بادگیرهای شهرهای یزد و بندر لنگه ایران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 656

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SICONF01_139

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1396

چکیده مقاله:

این پژوهش، قدمی کوچک در مسیری بلند است به سوی اینکه یک مجموعه قوانین مدون به صورت کمی به وجود بیاید که شامل تناسبات، ابعاد اجرایی و راهکردهای واقع گرایانه ای از عناصر معماری سنتی مانند بادگیر، حیاط مرکزی، حوض های اندرونی و ...باشد. آنگاه طراح می تواند به آسانی با استفاده از آن، عناصر معماری سنتی را جهت تامین دامنه آسایش، کاهش میزان مصرف انرژی و احیایهویت معماری ایرانی در ساختمان های امروزی به کار ببندد. بنابراین، اولین مرحله از پژوهش، این خواهد بود که گونه شناسی این عناصر انجام شود؛ سپس بر اساس اقلیم و سایر ضروریات عملکردیمقایسات بینابینی انجام پذیرد تا بتوان یک سنگ بنا برای طراحی ایجاد کرد. لازم به ذکر است که یکی از مشهورترین این عناصر بادگیر است. برهمین اساس، تحقیق با گونه شناسی و مقایسه بادگیرهای شهر یزد در اقلیم گرم و خشک و بندر لنگهبا اقلیم گرم و مرطوب، آغازشد. بادگیر یکی از راه حل های معماری سنتی برای تهویه ساختمان ها با استفاده از بادهای محلی بوده است، از این رو تحقیقات زیادی قبلا در مورد نوع و بهبود عملکرد آن صورت گرفته است. اما آنچه لازم می نماید این است که در مورد تناسبات هندسی اجزای بادگیر وهمچنین نسبت ابعادی بادگیر به مساحت و ابعاد ساختمان تحقیقات لازم به عمل آید تا طراح امروزی بتواند بر اساس دستورالعمل های منطقی و موثق، از این عنصر در طراحی بهره برد. این امر باعث می شود که معماری پایدار سنتی، جایی در ساختمان سازی مدرن پیدا کرده و هویت معماری اصیل ایرانی احیا گردد. در این مطالعه گونه شناسی و مقایسه تناسبات مذکور برای بادگیرهای شهرهای یزد و لنگه انجام گرفته و راهکارهای عملی برای طراحی آن ارایه شده است. چشم انداز پژوهش حاضر این است که با ادامه مسیر، یک مجموعه قوانین و سنگ بنایی کمی در اختیار همگان قرار گیرد تا بتوان حس آسایش و پایداری معماری سنتی را در ساختمان های امروزی به وجود آورد.

نویسندگان

سینا مصطفایی

دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران

رضا سروش نیا

دانشکده هنر و معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نیما مصطفایی

دانشکده هنر و معماری، واحد علوم و تحقیقات )پردیس غرب(، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

شیما اسلامی

دانشکده هنر و معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران