تعیین میزان همخوانی کاربری فعلی سرزمین با ارزیابی توان اکولوژیکی (مطالعه موردی: حوضهآبخیز ماربر جنوبی سمیرم)

بهره وری مطلوب و مدیریت مناسب منابع تجدید شونده که ماهیتی دینامیک دارد، نیازمند ارزیابی و طبقه بندی توان اکولوژیک محیط و شرایط اقتصادی – اجتماعی جامعه وابسته به آنهاست. به منظور تعیین کاربری بهینه و مدیریت صحیح محیط زیست، فرآیند تعیین توان اکولوژیکی در حوزهی ماربر جنوبی شهرستان سمیرم با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام شد. در قالب این فرایند با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمی ابتدا منابع اکولوژیکی و اقتصادی واجتماعی منطقه شناسایی و نقشه سازی شدند. این نقشه ها در محیط نر م افزار ArcGIS رقومی شدند. مدل رقومی ارتفاع با استفاده از نقشه های توپوگرافیکی درمحیط ArcGIS تهیه شدند. براساس این مدل نقشه های شیب، ارتفاع و جهت در طبقات مورد نظر ایجاد شدند. با همپوشانی و تلفیق نقشه های شیب، ارتفاع،جهت، خاکشناسی و پوشش گیاهی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی و نرم افزار ArcGIS، نقشه واحدهای زیست محیطی به وجود آمد .با استفاده از مدل اکولوژیک ایران در نرم افزارArcGIS با استفاده از زبان پرس جوی ساختار بندی شده، قابلیت اراضی هر یک از واحدهای زیست محیطی برای کاربری های مختلف تعیین و نقشه سازی شد. در نهایت در نرم افزار IDRISI با استفاده از ماژول Land Change Modeler دو نقشه توان اکولوژیکی و کاربری اراضی با هم مقایسه شد و نتایج زیر حاصل شد.کاربری مرتع یک 3 درصد،کاربری مرتع دو 2 درصد، کاربری کشاورزی 7 درصد، کاربری جنگل 79 درصد و کاربری صخره 85 درصد، با توان اکولوژیکی همخوانی دارد.

کلیدواژه ها:

توان اکولوژیکی ، کاربری اراضی ، حوزه ی آبخیز ماربر شهرستان سمیرم ، سامانه اطلاعات جغرافیایی