مدل سازی فیزیکی به منظور مطالعه وضعیت نشست حاصل از انجام عملیات معدنکاری جبهه کار طولانی

نشست سطح زمین یکی از پیامدهای احتناب ناپذیر در بسیاری از معادن زیر زمینی است که هر محیط زیست و سازه های سطحی و زیر زمینی خسارت های جبران ناپذیری وارد می کند. همین امر پژوهشگران را به تحلیل بیشتر و ارائه روش های دقیق تر برای پیش بینی نشست واداشته است. مدل های فیزیکی، مدل های ساده ای از ساختارهای پیچیده نمونه اصلی اند که ازمواد مناسبی ساخته می شوند تا بتوانند جایگزینی برای شبیه سازی ویژگی های مکانیکی نمونه اصلی باشند. استفاده از مدل های فیزیکی برای مشخص کردن رفتار احتمالی زمین هنگامی که تحت تاثیر فرآیندهای استخراج مواد معدنی قرار می گیرند به ابزاری موثر برای پیش بینی و تفسیر پدیده نشست زمین تبدیل شده است. در این پژوهش با استفاده از ساخت پنج مدل فیزیکی ماسه ای تاثیر تغییر شیب کارگاه استخراجی بر پارامترهای پروفیل نشست بررسی شده است. نتایج این بررس ها نشان داد که با افزایش شیب کارگاه استخراج از صفر تا بیست درجه، مقدار بیشترین نشست و فاصله افقی آن تا مرکز کارگاه و زاویه تاثیر در قسمت عمیق ارگاه افزایش می یابد. اما زاویه تاثیر در قسمت کم عمق کارگاه روندی کاهشی دارد. رفتار متفاوتی که دراین آزمایش ها دیده شد روند افزایشی تغییرات بیشترین نشست بود . علت آن را می توان در نوع ماده استفاده شده در آزمایش ها دانست، بدین معنی کهماسه رفتاری سیلا گونه دارد و تمام فضای خالی استخراجی را پر می کند. با افزایش شیب کارگاه ضخامت ظاهری آن نیز زیاد شده و در نتیجه میزان بیشترین نشست افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی فیزیکی ، نشست سطحی زمین ، بیشترین نشست ، فضای استخراجی ، نظریه باکینگهام